- تحقيق درباره جوانه زني
فهرست مطالب
مقدمه
الگوهاي جوانه زني
جوانه زني بدون زميني يا بدون خاكي
جوانه زني درون زمين يا درون خاكي
مراحل جوانه زني
بيدار شدن يا فعال شدن بذر
رشد طولي
نيازمنديهاي جوانه زني:
گازها
نور:
درجه حرارت:
آب:
الف) وضعيت پوسته بذر:
Growth stage
Activation stage
imibibition stage
ب) فراهم بودن آب :
ج) تركيب شيميايي بذر:
آكسين:
سايتوكينين:جيبرلين:
مراحل جوانه زني:
آب گيري بافتها
افزايش تنفس
فعاليتهاي آنزيمي و هضم
عوامل موثر در جوانه زني بذرهاي گياهان
عوامل موثر در جوانه زني بذر گياهان
تاثير شوري بر فعاليت هاي فيزيولوژيكي گياهان
اثرات كلي شوري بر رشد و عملكرد
تاثير شوري برغلات
مصرف روي در زمين هاي شور
مصرف پتاسيم در زمينهاي شور
اثرات جانبي شوري بر خاك
جيبرلين
اندازهگيري جيبرلينها
خصوصيات شيميايي جيبرلينها
بيوسنتز جيبرلينها
انتقال جيبرلينها
تشكيل مشتقات غير فعال جيبرلينها
بتا هيدروكسيلاسيون
اشكال پيوسته جيبرلينها
اثرات فيزيولوژيكي جيبرلينها
اثر بر روي رشد
سنتز جديد هيدرولازها در ياختههاي آلورون جو وابسته به GA
ساير اثرات جيبرلين
آنتي جيبرلينهامقدمه
جوانه زني عبارتست از خروج ريشهچه از بذر كه با عمل پاره كردن پوسته بذر و تحت تاثير عوامل محيطي و عوامل داخلي بذر صورت ميگيرد. جوانه زني يكي از مراحل رويشي بذر است. علاوه بر مرحله جوانه زني ، مرحله ديگري هم در رشد گياه داريم كه مرحله سبز شدن ميباشد. اين مرحله را نبايد با مرحله جوانه زني اشتباه گرفت. مرحله سبز شدن ، خروج گياهچه از سطح خاك و قرار گرفتن برگهاي اوليه در مقابل تابش نور ميباشد.الگوهاي جوانه زني
جوانه زني بدون زميني يا بدون خاكي
اين حالت كه در اكثر بذرهاي گياهان دولپهاي و حبوبات ديده ميشود، وضعيتي را شامل ميشود كه در آن محور زير لپه در ابتدا شروع به رشد ميكند. با رشد محور زير لپه ، بخش اندوختهاي بذر يا لپهها با يك حالت عصايي شكل يا خميده شروع به خارج شدن از خاك ميكنند. در اين حالت جوانه انتهايي در داخل لپهها محفوظ ميباشند. لپهها پس از خروج از خاك ، پوسته خود را از دست داده و متعاقبا دو برگ اوليه ظاهر ميشود. پس از اين مرحله محور بالايي لپه شروع به رشد ميكند. پس از اين مرحله هم برگهاي اصلي گياه ظاهر شده و گياه در مجاورت نور به اعمال حياتي خود ادامه ميدهد.جوانه زني درون زمين يا درون خاكي
اين وضعيت كه در اكثر گياهان تك لپهاي ، بويژه غلات و در برخي حبوبات مانند نخود ديده ميشود كه در آن پس از عمل جوانه زني محور بالايي لپه شروع به رشد ميكند. محور بالايي لپه به حالت نيزه مانند خاك را شكافته و از خاك خارج ميشود. با برخورد نور به محور بالايي لپه ، رشد آن متوقف شده و برگهاي اوليه در مقابل نور قرار ميگيرند. در اين نوع جوانه زني ، اندوخته بذري يا لپه از خاك خارج نميشود.
مراحل جوانه زني
بيدار شدن يا فعال شدن بذر
در اين مرحله ابتدا جذب آب صورت ميگيرد كه موجب نرم شدن پوسته و مرطوب شدن پروتوپلاست ميشود و در نهايت سبب شكسته شدن پوسته بذر ميشود. بلافاصله بعد از آبگيري ، ساخته شدن آنزيمها صورت ميگيرد.
رشد طولي
به دنبال مرحله بيدار شدن بذر ، رشد طولي سلولها آغاز ميشود. ابتدا ريشه چه كه در پايين محور جنيني قرار دارد شروع به رشد ميكند. خروج ريشه چه از بذر نخستين شاهد جوانه زني است. ريشههاي جانبي بلافاصله ظاهر ميشوند. ريشههاي جنيني كه از ريشه چه تشكيل ميشوند، بعد از تشكيل شدن رشد و نمو كرده و در عمق خاك نفوذ ميكنند. بعد از رشد ريشه چه ، ساقهچه كه در بالاي محور جنيني قرار دارد، شروع به رشد ميكند. در واقع ساقه چه نقطهاي است كه ساقه از آن خارج ميشود.
نيازمنديهاي جوانه زني:گازها
سومين عامل موثر در جوانه زني گازها مي باشد.هوا تشكيل شده از حدود 21 درصد اكسيژن- 79 درصد نيتروژن- 03/0 درصد دي اكسيد كربن و مقادير اندكي گازهاي بي اثر.ازت معمولا تاثيري روي جوانه زني ندارد. در اكسيدكربي كه غلظتي كم دارد هرگاه مقدارش كاهش يابد تاثيري بر جوانه زني دارد ولي افزايش در co2 باعث كاهش نرخ جوانه زني مي گردد. 3 درصد يعني 100 برابر مي شود.كاهش ميران اكسيژن باعث كاهش نرخ جوانه زني مي گردد ولي افزايش آن تاثيري ندارد. نكته:برنج و ديگر گياهان آبزي قادرند در محيط زير آب كه غلظت اكسيژن كم باشد جوانه بزنند . بذور حتي قادرند تا در محيط فاقد اكسيژن نيز جوانه بزنند البته در اين شرايط گياهچه هاي حاصله ضعيف و غير عادي مي باشند.
نور:
اكثر بذور براي جوانه زني نياز به نور دارند دسته اي از بذور كه جهت جوانه زني خود به نور نياز دارند بذور فوتوبلاستيك ناميده مي شوند مانند كاهو- توتون- تنباكو- و كرفس.دسته اي از بذور نيز براي جوانه زني خود به تاريكي نيازمندند و نور در جوانه زني آنها عامل محدود كننده است مانند گوجه فرنگي – صعلب و برخي از بذو.ر علفهاي هرز البته اكثر بذور علف هرز فوتوبلاستيك هم هستند. و دسته سوم بذوري است كه نسبت به نور در زمان جوانه زني بي تفاوتند مانند بذر اكثر گياهان زراعي.
درجه حرارت:
عامل دوم در جوانه زني رطوبت است . بذور مختلف براي عمل جوانه زني خود به محدوده حرارتي مشخصي نياز دارند و از اين نظر گياهان را به دو دسته سردسيري و گرمسيري تقسيم مي كنند ولي در مجموع هر بذري براي جوانه زني خود درجات حرارت كاردينال دارند.(min ——- opt ———– max). در پائين تر از صفر فيزيولوژيك اصلا جوانه زني نخواهيم داشت و در درجات حرارتي بالا ساختمان پروتئين شكسته شده و دناتوره مي شود و چون آنزيمها و هورمونها ساختمان پروتئيني دارند در درجه حرارت بالا از كار افتاده و غير فعال مي گردند.بهترين درجه حرارت براي جوانه زني درجه اي است كه بيشترين تعداد بذور جوانه زده در كمترين مدت زمان به دست مي آيد و درجه حرارت opt در اكثر مواقع به درجه حرارت max نزديك است.
آب:
جز اول در فرايند است . وجود آب براي عمل جوانه زني شرط لازم است . مهمترين نقش آب در عمل جوانه زني عبارت است از فعال كردن آنزيمها (غلظت مواد بازدارنده زياد شده تا فعاليت هورمونها توسط آب كاهش يابد.) معمولا در حالت خواب بذر چه به صورت ركود و چه به صورت استراحت اگر فاكتور رطوبت عامل بازدارنده باشد با جذب آب غلظت هورمونهايي كه در جنين وجود داشته زياد شده و فعال مي شوند.- تجزيه مواد به تبع فعال شدن آنزيمها را خواهيم داشت- انتقال مواد تجزيه شده از بافت ذخيره اي به محور جنين و ساختن تركيبات شيميايي جنين از عواقب جذب رطوبت است. بنابراين شروع كار با جذب رطوبت انجام مي گيرد. مقدار آبي را كه بذور مختلف براي جوانه زني خود نياز دارند به عواملي بستگي دارد:الف) وضعيت پوسته بذر:
اين مورد هم از نظر ميزان جذب آب مهم مي باشد. معمولا بذوري كه پوسته ناصاف دارند آب بهتري را در خود جذب مي كنند زيرا در اين بذور سطح تماس بذر با خاك افزايش مي يابد دربسياري از بذور نيز منافذ پوسته ها محلهاي مناسبي براي ورود رطوبت به داخل بذر مي باشند .جذب آب توسط بذر طي 3 مرحله اتفاق مي افتد كه عبارتند از:
- سه شنبه ۲۸ آذر ۹۶ | ۲۳:۰۸
- ۴۰ بازديد
- ۰ نظر